HRP20000555A2

HRP20000555A2 - SUBSTITUTED 1,2,4-TRIAZOLO[3,4-a]PYRIDAZINE

Info

Publication number: HRP20000555A2
Application number: HR20000555A
Authority: HR
Inventors: William Robert Carling; Tamara Ladduwahetty; Angus Murray Macleod; Kevin John Merchant; Kevin William Moore; Francine Sternfeld; Leslie Joseph Street
Original assignee: Merck Sharp & Dohme
Priority date: 1998-02-25
Filing date: 1999-02-17
Publication date: 2001-08-31
Also published as: AU746719B2; TR200002469T2; CA2317416A1; NZ505695A; AU2536899A; WO1999043677A1; PL341975A1; EA002824B1; BG104705A; CN1291194A; SK12772000A3; EP1070066A1; JP2002504554A; EA200000878A1; HUP0100647A2; HUP0100647A3

Description

Predmetni izum odnosi se na supstituirani triazolo-piridazin derivat, na njegovu uporabu u liječenju, na sastave koji ga sadrže i na postupak njegove proizvodnje.

Otkrili smo da je moguće dobiti lijekove koji imaju efekt poboljšanja spoznaje koji se mogu koristiti uz smanjeni rizik izazivanja grčeva, koji je prethodno opisan na djelomičnim ili potpunim inverznim agonistima benzodiazepinskih receptora. Poželjni su oni inverzni agonisti koji su inverzni agonisti za α5 receptor i koji su relativno slobodni od djelovanja na α1, α2 i α3 vezna mjesta na receptoru.

Europske patentne prijave 0085840 i 0134946 opisuju srodne serije derivata 1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazina, za koje se smatra da imaju antianksiozno djelovanje. Međutim, nema zaključaka niti hipoteza u bilo kojoj od ovih publikacija o spojevima predmetnog pronalaska, niti da spojevi opisani u prijavama imaju bilo kakva svojstva poboljšanja spoznaje.

Predmetni izum daje spoj koji je:

3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1-metil-1,2,3-triazol-4-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin.

Poboljšanje spoznaje dokazuje se testiranjem spoja u Morris-ovom vodenom labirintu kako je opisano u McNamara i Skelton, Psychobiology, 21:101-108. Funkcionalna efikasnost na različite receptorske podtipove može se izračunati koristeći metodu opisanu u WO-9625948.

Stoga, na primjer, spoj predmetnog pronalaska može biti korišten kod različitih poremećaja centralnog nervnog sustava. Ovi poremećaji uključuju delirij, demenciju, amneziju i druge poremećaje spoznaje. Primjeri delirija su delirij uzrokovan intoksikacijom ili apstinencijskom krizom, delirij uzrokovan višestrukom etiologijom i delirij NOS (not otherwise specifled) nepoznatog uzroka. Primjeri demencije su: demencija Alzheimer'ovog tipa s ranim pojavljivanjem, koja može biti bez komplikacija ili uz pojavu delirija, priviđenja ili depresivnih raspoloženja; demencija Alzheimer'ovog tipa, s kasnim pojavljivanjem, koja može biti bez komplikacija ili uz pojavu delirija, priviđenja ili depresivnih raspoloženja; vaskularna demencija, koja može biti bez komplikacija ili uz pojavu delirija, priviđenja ili depresivnih raspoloženja; demencija uzrokovana HIV bolesti; demencija uzrokovana povredama glave; demencija uzrokovana Parkinson-ovom bolesti; demencija uzrokovana Huntington-ovom bolesti; demencija uzrokovana Pick-ovom bolesti; demencija uzrokovana Creutzfeld-Jakob-ovom bolesti; demencija uzrokovana trajnim uzimanjem nekih supstanci ili su uzroci višestruke etiologije; i demencija NOS. Primjeri amnezije su amnezije koje su djelomično uzrokovane medicinskim stanjem ili koje su uzrokovane trajnim uzimanjem nekih supstanci ili amnezije NOS.

Izum isto tako daje farmaceutske sastave koji sadrže spojeve ovog pronalaska i farmaceutski prihvatljivi nosač. Poželjno, ovi sastavi su u obliku jedinične doze kao što su tablete, pilule, kapsule, prašci, granule, sterilne parenteralne otopine ili suspenzije, aerosoli u raspršivaču ili tekući sprejevi, kapi, ampule, transdermalni flasteri, auto-injectori ili supozitoriji; za oralnu, parenteralnu, intranazalnu, sublingvalnu ili rektalnu primjenu, ili za primjenu inhalacijom ili insuflacijom. Za pripravu krutih sastava kao što su tablete, glavni aktivni sastojak je miješan s farmaceutskim nosačem, npr. uobičajenim sastojcima tableta kao što su škrob, laktoza, sukroza, sorbitol, talk, stearinska kiselina, magnezij stearat, dikalcij fosfat ili gume ili surfaktanti kao što su sorbitan monooleat, polietilen glikol, i druga farmaceutska otapala, npr. voda da se dobiju čvrsti preformulirani sastavi, koji sadržavaju homogenu smjesu spoja predmetnog pronalaska, ili njegovu farmaceutski prihvatljivu sol. Kada nazivamo ove preformulirane sastave homogenima, to znači da je aktivni sastojak dispergiran ravnomjerno kroz sastav, tako da sastav može biti raspodijeljen u jednako efikasne oblike jediničnih doza kao što su tablete, pilule i kapsule. Ovi kruti preformulirani sastavi se zatim razdijele u forme jediničnih doza, tipovi kojih su gore opisani, sadržavaju od 0.1 do oko 500 mg aktivnog sastojaka predmetnog pronalaska. Tipične forme jedinične doze sadržavaju od 1 do 100 mg, na primjer 1, 2, 5, 10, 25, 50 ili 100 mg, aktivnog sastojka. Tablete ili pilule novog sastava mogu biti presvučene ili spojene da omoguće formu doziranja s produljenim djelovanjem. Na primjer, tableta ili pilula može se sastojati od unutarnje doze i komponente vanjske doze, tako da ova druga obuhvaća prvu. Dvije komponente mogu biti odvojene enteričnim slojem koji odoljeva dezintegraciji u želucu i omogućava unutarnjoj komponenti da prijeđe netaknuta u duodenum ili da se oslobađa uz odgodu. Razni materijali mogu se koristiti za takve enteričke slojeve ili omotače, kao što su polimeričke kiseline i smjese polimeričkih kiselina kao što su shellac, cetil alkohol i celulozni acetat.

Tekući oblici u kojima se novi sastavi predmetnog pronalaska mogu pripravljati za oralno davanje ili injekcijom uključuju vodene otopine, sirupe s umjetnim aromama, vodene ili uljne suspenzije, i emulzije sa jestivim uljima kao što su pamučno ulje, sezamovo ulje, kokosovo ulje ili ulje kikirikija, kao i eliksire i slične farmaceutske nosače. Pogodni disperzivni ili suspenzivni agensi za vodene suspenzije uključuju sintetske i prirodne smole kao što su tragakant, akacija, alginati, dekstran, natrij karboksimetilceluloza, metilceluloza, polivinil-pirolidon ili želatina.

Predmetni pronalazak nadalje omogućava korištenje spoja predmetnog pronalaska u proizvodnji lijeka za poticanje spoznaje, poželjno kod ljudi oboljelih od dementnih bolesti kao što je Alzheimerova bolest.

Za poticanje spoznaje, pogodna razina doziranja je od oko 0.01 do 250 mg/kg dnevno, poželjno oko 0.01 na 100 mg/kg dnevno, i naročito oko 0.01 do 5 mg/kg tjelesne težine dnevno. Spoj se može davati u režimu od 1 do 4 puta dnevno. U nekim slučajevima, međutim, mogu se koristit doze izvan ovih okvira.

Poželjno je da je spoj predmetnog pronalaska usitnjen, na primjer koristeći tučak ili njegov industrijski ekvivalent, do veličine čestica od 1 do 10 μM, i poželjno manje od 5 μM, prije formulacije. Spoj može biti usitnjen metodama znanim u struci ili nanoziran, na primjer po metodi opisanoj u US-5145684.

Predmetni pronalazak također daje postupak za proizvodnju spoja predmetnog pronalaska, reagiranjem metilirajućeg reagensa, kao što je litij heksametildisilazid sa 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1H-1,2,3-triazol-5-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazinom.

Reakcija se odvija u otapalu kao što je DMF, općenito na temperaturi ispod 0°C sa zagrijavanjem do sobne temperature i općenito pod inertnim plinom kao što je dušik. Reakcijska smjesa je općenito ostavljena 4-12 sati. Željeni produkt je općenito pročišćen od drugih reakcijskih produkta konvencionalnim tehnikama separacije kao što je preparativni HPLC.

Za vrijeme gore navedenih sintetskih sekvenci može biti potrebno i/ili poželjno zaštiti osjetljive ili reaktivne grupe molekula. Ovo se može postići konvencionalnim zaštitnim grupama, kao što su one opisane u Protective Groups in Organic Chemistry, ed. J.F.W. McOmie, Plenum Press, 1973; i T.W. Greene & P.G.M. Wuts, Protective Groups in Organic Synthesis, John Wiley & Sons, 1991. Zaštitne grupe mogu biti uklonjene u pogodnoj daljnjoj fazi koristeći metode poznate u struci.

Spojevi u skladu s ovim pronalaskom potencijalno inhibiraju vezivanje [3H]-flumazenila na vezivnu lokaciju benzodiazepina ljudskih GABAA receptora sa α5 podjedinicom stabilno ekspresiranom u Ltk- stanicama.

Reagensi

• Fosfat-puferirana slana otopina (PBS).

• Testni pufer: 10 mM KH2PO4, 100 mM KCl, pH 7.4 na sobnoj temperaturi.

• [3H]-Flumazenil (18 nM za α1β3γ2 stanice; 18 nM za stanice α2β3γ2; 10 nM za α3β3γ2 stanice; 10 nM za α5β3γ2 stanice) u testnom puferu.

• Flunitrazepam 100 μM u testnom puferu.

• Stanice resuspendirane u testnom puferu (1 posuda na 10 ml).

Žetva Stanica

Supernatant je odvojen od stanica. PBS (približno 20 ml)je dodan. Stanice su ostrugane i stavljene u 50 ml epruvetu za centrifugiranje. Postupak je ponovljen sa daljnjih 10 ml PBS tako da je većina stanica uklonjena. Stanice su istaložene centrifugiranjem u trajanju 20 min na 3000 rpm u stolnoj centrifugi, i zatim smrznute po želji. Kuglice su resuspendirane u 10 ml pufera po posudi (25 cm x 25 cm) stanica.

Test

Može se izvesti u dubokim pločicama s 96-jažica ili u epruvetama. Svaka epruveta sadrži:

• 300 μl testnog pufera.

• 50 μl [3H]-flumazenila (krajnja koncentracija za α1β3γ2: 1.8 nM; za α2β3γ2: 1.8 nM; za α3β3γ2: 1.0 nM; za α5β3γ2: 1.0 nM).

• 50 μl pufera ili topivog nosača (npr. 10% DMSO) ako je spoj otopljen u 10% DMSO (ukupno); testni spoj ili flunitrazepam (da se odredi ne-specifično vezivanje), 10 μM krajnja koncentracija.

• 100 μ1 stanica.

Testovi su inkubirani 1 sat na 40°C, zatim flltrirani koristeći ili Tomtec ili Brandel stanični harvester na GF/B filtere, praćeno 3 x 3 ml ispiranjem ledenim testnim puferom. Filteri su osušeni i izbrojeni scintilacijskim brojačem za tekućine. Očekivane vrijednosti za ukupno vezivanje su 3000-4000 dpm za ukupan broj i manje od 200 dpm za ne-specifično vezivanje, ako se koristi scintilacijski brojač za tekućine, ili 1500-2000 dpm za ukupno brojanje i manje od 200 dpm za ne-specifično vezivanje, ako se broji sa meltilex scintilantorom za krutine. Vezivni parametri su određeni ne-linearnom analizom metodom regresije, gdje se inhibicijska konstanta Ki može izračunati za testni spoj.

Spoj u skladu sa ovim pronalaskom potencijalno inhibira vezivanje [3H]-flumazenila na benzodiazepin vezivnu lokaciju ljudskih GABAA receptora sa α5 podjedinicom stabilno ekspresiranom u Ltk- stanice.

Spoj pratećeg Primjera je testiran kako je gore navedeno i nađena je vrijednost Ki za pomak [3H]Ro 15-1788 od α5 podjedinice ljudskog GABAA receptora od 100 nM ili manje.

Spoj predmetnog pronalaska dokazano potiče spoznaju u testu vodenog labirinta štakora (Morris, Learning i Motivation, 1981, 12, 239ff). Nadalje detalji metodologije za dokazivanje da predmetni spojevi poboljšavaju spoznaju mogu se naći u WO-9625948. Ovo je dokazano pri minimalnoj efektivnoj dozi od 0.3mg/kg, na kojoj spoj predmetnog pronalaska zauzima 40% receptora. Isto je dokazano pri dozama od 3mg/kg.

Spoj predmetnog pronalaska može biti pripravljen kako je opisano u sljedećim Primjerima. Precizni detalji reakcijskih uvjeta i očigledne modifikacije reakcijskog postupka su poznati stručnim osobama.

Međuprodukt 1

6-kloro-3-(5-metilizoksazol-3-il)-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazina)

a) 1-kloro-4-hidrazinoftalazin

1,4-dikloroftalazin (20. Og, 0.100 mol)je dodan u kipuću otopinu hidrazin monohidrata (37.3 ml, 0.765 mol) u etanolu (500 ml) i smjesa zagrijavana na refluksu za 0.5 h. Smjesa je ohlađena na sobnoj temperaturi i krutina sakupljena filtracijom i isprana s eterom. Materijal je uzet sa n-butanolom i otopinom amonija (sp. gr. 0.91) i zagrijavanje do otapanja krutine. Organski sloj je odvojen, otparen in vacuo i ostatak azeotropiran sa ksilenom (x2) i osušen in vacuo da se dobije naslovni-hidrazin (11.5 g, 59%),

1H NMR (250 MHz, d6DMSO) δ 7.84 - 8.04 (3H, m, Ar-H), 8.20 (1H, m, Ar-H); MS (ES+) m/e 194 [MH]+.

b) 5-metilizoksazol-3-karboksilna kiselina

Smjesa acetonilacetona (10g, 88 mmol) i dušične kiseline (sp. gr. 1.42) / voda (2:3) (50 ml) je oprezno dodavana na refluksu pod strujom dušika i ključala 1h. Otopina je ohlađena na sobnoj temperaturi i odstajala preko noći. Rezultirajuća krutina je sakupljena filtracijom, isprana sa ohlađenom vodom (2x7 ml) i heksanom, i osušena in vacuo da se dobije naslovna-kiselina (4.4g, 40%),

1H NMR (CDCl3) δ 2.50 (3H, d, J = 0.8Hz, Me), 6.41 (1H, d, J = 0.8Hz, Ar-H).

c) 6-kloro-3-(5-metilizoksazol-3-il)-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

5-metilizoksazol-3-karboksilna kiselina (5.24 g, 41.3 mmol), bis(2-okso-3-oksazolidinil)fosfin klorid (10.5 g, 41.2 mmol) i trietilamin (11.5 ml, 82.5 mmol) su dodani sukcesivno u mješanu suspenziju 1-kloro-4-hidrazinoftalazina (8.00 g, 41.2 mmol) u diklorometanu (1 l) na 0°C pod dušikom. Smjesa je miješana na 0°C 2h i ostavljen na sobnoj temperaturi preko noći. Otapalo je otpareno in vacuo, ostatak trituriran s vodom i krutina profiltrirana, isprana s heksanom i osušena in vacuo da se dobije ketohidrazin (11 g), MS (ES+) m/e 304 [MH]+. Otopina ketohidrazina (11 g) i trietilamin hidroklorida (2.2 g, 20% w/w) u ksilenu (500 ml) je zagrijavana na refluksu 3 h. Smjesa je ohlađena na sobnoj temperaturi i otapalo otpareno in vacuo. Ostatak je otopljen u diklorometanu, ispran s vodom (x 2), osušen (MgSO4) i otparen in vacuo, i krutina rekristalizirana (diklorometan/heksan) da se dobije naslovni-spoj (6.8 g, 58%),

1H NMR (360MHz, CDCl3) δ 2.59 (3H, s, Me), 6.90 (1H, s, Ar-H), 7.95 (1H, m, Ar-H), 8.07 (1H, m, Ar-H), 8.34 (1H, m, Ar-H), 8.78 (1H, s, Ar-H); MS (ES+) m/e 286 [MH]+.

Referentni primjer 1

3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(2-piridil)metiloksi-1,2,4-triazolo [3,4-a]ftalazin

Natrij hidrid (244 mg 60% disperzija u ulju, 6.10 mmol)je dodan u miješanu otopinu 2-piridilkarbinola (470 mg, 4.27 mmol) u DMF (60 ml) na sobnoj temperaturi., pod dušikom i smjesa je miješana 0.25 h. Nakon tog vremena, Međuprodukt 1 (1160 mg, 4.07 mmol)je dodan i smjesa miješana 2h. Otapalo je uklonjeno in vacuo i ostatak otopljen u diklorometanu, ispran s vodom (x2), osušen (MgSO4) i otparen in vacuo. Brzom kromatografijom na silika gelu, eluirano sa 3% metanol/diklorometan, praćeno s rekristalizacijom (diklorometan/heksan) dobiven je naslovni-produkt (640 mg, 44%), mp 234 - 236 °C;

1H NMR (360 MHz, CDCl3) δ 2.59 (3H, d, J = 0.8Hz, Me), 5.77 (2H, s, CH2), 6.82 (1H, d, J-0.8Hz, Ar-H), 7.30 (1H, m, Ar-H), 7.74 - 7.85 (3H, m, Ar-H), 7.95 (1H, m, Ar-H), 8.33 (1H, d, J = 7.8Hz, Ar-H), 8.64 - 8.72 (2H, m, Ar-H); MS (ES+) m/e 359 [MH]+;

Anal. nađeno C 62.93; H, 3.56; N, 22.94. C19H14N6O2 0.05 (CH2Cl2)

zahtjeva C 63.10; H, 3.92; N, 23.17%.

Referentni primjer 2

6-(6-bromopiridin-2-il)metiloksi-3-(5-metilizoksazol-3-il)-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

Naslovni-spoj je pripravljen od Međuprodukta 1 i 2-bromopiridin-6-metanola (Tetrahedron Lett., 1996, 50, 2537) po postupku opisanom za Referentni Primjer 1. Produkt je izoliran dodavanjem vode u reakcijsku smjesu i rezultirajući precipitat je profiltriran. Brza kromatografija na silika gelu, eluirano sa etil acetatom, i rekristalizacijom (etil acetate-metanol) dala je naslovni-ftalazin, mp 247.5 - 249 °C;

1H NMR (360 MHz, CDCl3) δ 2.61 (3H, d, J = 0.7 Hz, Me), 5.73 (2H, s, CH2), 6.82 (1H, d, J = 0.7 Hz, Ar-H), 7.48 (1H, d, J = 7.8 Hz, Ar-H), 7.63 (1H, t, J = 7.7 Hz, Ar-H), 7.76 (1H, d, J = 7.4 Hz, Ar-H), 7.84 (1H, t, J = 8.4 Hz, Ar-H), 7.98 (1H, t, J = 8.4 Hz, Ar-H), 8.31 (1H, d, J = 8.5 Hz, Ar-H), 8.70 (1H, d, Ar-H); MS (ES+) m/e 437 [MH]+;

Anal. nađeno C, 52.27; H, 2.85; N, 19.14. C19H13N6O Br. 0.1 (H2O)

zahtjeva C, 51.98; H, 3.03; N, 18.60%.

Međuprodukt 2

6-hidroksi-3-(5-metilizoksazol-3-il)-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

Otopina natrij hidroksida (0.67 g, 17 mmol) u vodi (7.5 ml)je dodana u miješanu otopinu Međuprodukta 1 (1.0 g, 3.5 mmol) u dioksanu (37.5 ml) i smjesa zagrijavana na refluksu 4 h. Otapalo je otpareno in vacuo i ostatak podijeljen između vode i dietil etera. Vodeni sloj je odvojen, ispran sa eterom (x 1) i zatim zakiseljen sa 2N klorovodičnom kiselinom do postizanja pH2. Krutina koja je istaložena iz otopine je profiltrirana i vodeni filtrat ekstrahiran s diklorometanom (x 3). Kombinirani ekstrakti su osušeni (MgSO4) i otpareni in vacuo i kombiniranjem sa talogom se dobije naslovni-produkt (0.45 g, 48%),

1H NMR (250 MHz, d6-DMSO) δ 2.58 (3H, d, J = 0.7 Hz, Me), 7.07 (1H, d, J = 0.9 Hz, Ar-H), 7.94 (1H, m, Ar-H), 8.08 (1H, m, Ar-H), 8.24 (1H, d, J = 7.4 Hz, Ar-H), 8.54 (1H, d, J = 7.4 Hz, Ar-H), 13.32 (1H, br s, NH); MS (ES+) m/e 268 [MH]+.

Referentni primjer 3

3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1H-1,2,3-triazol-5-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

a) 5-formil-1-[2-(trimetilsilil)etoksi]metil-1,2,3-triazol

n-butil litij (6.8ml 1.6M otopina u heksanima, 10.9mmol)je dodana u kapima tijekom 0.08h u miješanu otopinu 1-[2-(trimetil-silil)etoksi]metil-1,2,3-triazola (J. Heterocycl. Chem., 1992, 29, 1203) (2.077g, 10.42mmol) u THF (30ml) na -78°C pod dušikom. Otopina je puštena da se zagrije do -60°C tijekom 0.67h, zatim ponovno ohlađena na -78°C i dodan je DMF (0.9ml, 11.6mmol). Smjesa je puštena da se zagrije do sobne temperature i miješana 16.5h. Dodana je zasićena otopina amonij klorida (50ml) i reakcijska smjesa ekstrahirana sa dietil eterom (3 x 80ml). Kombinirani etarski ekstrakti su osušeni (MgSO4), otpareni in vacuo, i ostatak kromatografiran na silika gelu, eluirano sa 30% etil acetat/heksan, da se dobije naslovni-triazol (1.713g, 72%),

1H NMR (360 MHz, CDCl3) δ 0.01 (9H, s, Me3Si), 0.92-0.99 (2H, m, CH2), 3.64-3.69 (2H, m, CH2), 6.05 (2H, s, CH2), 8.31 (1H, s, Ar-H), 10.12 (1H, s, CHO).

b) 5-hidroksimetil-1-[2-(trimetilsilil)etoksi]metil-1,2,3-triazol

Natrij borohidrid (0.284g, 7.51mmol)je dodan u miješanu otopinu prethodnog triazola (1.704g, 7.495mmol) u metanolu (8ml) na 0°C, pod dušikom. Smjesa je miješana na 0°C 0.5h i na sobnoj temperaturi 0.5h. Voda je dodana i smjesa podijeljena između diklorometana i zasićene slane otopine. Vodeni sloj je odvojen i nadalje ekstrahiran sa diklorometanom (x2). Kombinirani organski slojevi su osušeni ((MgSO4) i otpareni in vacuo i ostatak kromatografiran na silika gelu, eluirano sa 70% etil acetat/heksan, da se dobije naslovni-produkt (1.34g, 78%),

1H NMR (360 MHz, CDCl3) δ 0.00 (9H, s, Me3Si), 0.90-0.95 (2H, m, CH2), 3.58-3.63 (2H, m, CH2), 4.84 (2H, s, CH2), 5.80 (2H, s, CH2), 7.68 (1H,s,Ar-H).

c) 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-{1-[2-(trimetilsilil)etoksi]metil-1,2,3-triazol-5-il}metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

Naslovni-spoj je pripravljen od Međuprodukta 1 i prethodnog alkohola prema postupku opisanom za primjer 10, 360 MHz (360 MHz, CDCl3) δ 0.00 (9H, s, Me3Si), 0.88-0.93 (2H, m, CH2), 2.63 (3H, s, Me), 3.61-3.66 (2H, m, CH2), 5.92 (2H, s, CH2), 5.97 (2H, s, CH2), 6.89 (1H, s, Ar-H), 7.86 (1H, m, Ar-H), 8.02 (1H, t, J = 7.7 Hz, Ar-H), 8.18 (1H, s, Ar-H), 8.23 (1H, d, J = 8.0 Hz, Ar-H), 8.76 (1H, d, J = 8.0 Hz, Ar-H); MS (ES+) m/e 479 [MH]+.

d) 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1H-1,2,3-triazol-5-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

Smjesa prethodnog produkta, etanola (10 ml) i 2N HCl (20 ml) je zagrijavana na 50°C 15.25h. Otopina je bazificirana do pH 12 sa zasićenom otopinom natrij karbonata i otapala su otparena in vacuo. Ostatak je azeotropiran sa etanolom (x2) i kromatografiran na silika gelu, eluirano sa 0-4% metanol/diklorometan (gradijent eluacije), da se dobije naslovni-produkt,

1H NMR (400 MHz, CDCl3) δ 2.65 (3H, s, Me), 5.73 (2H, s, CH2), 7.02 (1H, s, Ar-H), 7.87 (1H, U = 7.8 Hz, Ar-H), 7.99-8.03 (2H, m, 2 of Ar-H), 8.24 (1H, d, J = 8.2 Hz, Ar-H) 8.72 (1H, d, J = 7.9 Hz, Ar-H); MS (ES+) m/e 349 [MH]+.

Primjer 1

3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1-metil-1,2,3-triazol-5-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin, 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(2-metil-1,2,3-triazol-4-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin i 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1-metil-1,2,3-triazol-4-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

Litij heksametildisilazid (1.63ml of 1M otopina u THF, 1.63mmol) je dodan u kapima u miješanu otopinu 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1H-1,2,3-triazol-5-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazina (241mg, 0.626mmol) pripravljenu kao u Referentnom Primjeru 3, u DMF (50ml) na -31°C, pod dušikom. Smjesa je zagrijana do -23°C tijekom 1.5h, metiljodid (0.10 ml, 1.6 mmol) dodan u kapima i reakcijska smjesa ostavljena da se zagrije do sobne temperature preko noći. Voda je dodana i otapalo otpareno in vacuo. Ostatak je podijeljen između diklorometana i vode i vodena faza izdvojena i re-ekstrahirana sa diklorometanom (x1). Kombinirani organski ekstrakti su isprani slanom otopinom (x1), osušeni (MgSO4) i otpareni in vacuo. Kromatografija ostatka na silika gelu, eluirano sa 0-5% metanol/diklorometan (gradijent eluacije), praćeno s preparativnom HPLC (YMC Sil kolona, 250 x 20mm) eluirano sa 5% metanol/l-klorobutan, izdvojilo je izomere triazola:

Manje polarni izomer (HPLC sustav otapala): 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(2-metil-1,2,3-triazol-4-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

1H NMR (400 MHz, CDCl3) δ 2.59 (3H, s, Me), 4.21 (3H, s, Me), 5.73 (2H, s, CH2), 6.89 (1H, s, Ar-H), 7.79 (1H, m, Ar-H), 7.94 (1H, m, Ar-H), 8.10 (1H, s, Ar-H), 8.22 (1H, d, J = 8.0 Hz, Ar-H), 8.67 (1H, d, J = 8.0 Hz, Ar-H); MS (ES+) m/e 363 [MH]+.

Izomer srednjeg polariteta: 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1-metil-1,2,3-triazol-4-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin 1H NMR (400MHz, CDCl3) δ 2.60 (3H, s, Me), 4.09 (3H, s, Me), 5.78 (2H, s, CH2), 6.90 (1H, d, J = 0.8 Hz, Ar-H), 7.80 (1H, m, Ar-H), 7.94 (1H, m, Ar-H), 8.25 (1H, d, J = 8.0 Hz, Ar-H), 8.65 (1H, d, J = 8.0 Hz, Ar-H), 8.73 (1H, s, Ar-H);

MS (ES+) m/e 363 [MH]+.

Više polarni izomer (HPLC sustav otapala): 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1-metil-1,2,3-triazol-5-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin

1H NMR (400 MHz, CDCl3) δ 2.56 (3H, s, Me), 4.19 (3H, s, Me), 5.76 (2H, s, CH2), 6.82 (1H, s, Ar-H), 7.80 (1H, m, Ar-H), 7.96 (1H, m, Ar-H), 8.04 (1H, s, Ar-H), 8.12 (1H, d, J = 8.8 Hz, Ar-H), 8.67 (1H, d, J = 8.0 Hz, Ar-H); MS (ES+) m/e 363 [MH]+.

Claims

1. 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1-metil-1,2,3-triazol-4-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin.

2. Farmaceutski sastav, naznačen time, da sadrži spoj kako je opisan u zahtjevu 1 i farmaceutski prihvatljivi nosač.

3. 3-(5-metilizoksazol-3-il)-6-(1-metil-1,2,3-triazol-4-il)metiloksi-1,2,4-triazolo[3,4-a]ftalazin, naznačen time, da se koristi kao metoda liječenja ljudi ili životinja.

4. Korištenje spoja iz zahtjeva 1, naznačeno time, da je za proizvodnju lijeka za poticanje spoznaje.

5. Metoda poboljšanja spoznaje kod subjekta, koji pati od smanjenja spoznaje, naznačena time, da se sastoji od davanja tom subjektu količine spoja iz zahtjeva 1, koja poboljšava spoznaju.